Niet fietsen, of toch wel?

Nadat we in ons hotel aangekomen waren, kregen we wat tijd voor ons zelf om even uit te rusten en uit te pakken na de lange reis. Het was een beetje bewolkt en regenachtig, dus niet heel lekker weer om buiten te gaan chillen. Ik lag op de kamer met Coco en Ekki. Wat daar begon als een heel slecht idee, werd toch uitgevoerd. Binnen een half uur lagen wij met de harde wind en af en toe een druppel in het zwembad. Wat was dat even lekker om alle spiertjes los te maken.
Na het zwemmen, snel onder de douche door om ons klaar te maken voor de lunch. We moesten een eindje lopen door de semi-rijke wijk San Isidro naar het restaurant (nouja, fabriekshal met tl-licht en volgepropt met tafels en stoelen). Tegenover het restaurant zat een heel gezellig uitziend eettentje, maar toch zat daar niemand en de fabriekshal zat helemaal vol. We konden er kiezen uit een paar prima hoofdgerechten, met als echte topper: de Argentijnse lamsschnitzel. Gevolgd door een toetje. Na het toetje moesten we snel terug naar het hotel. Vanwege het slechte  weer was de fietstoer afgelast en gingen we met het hele team en staff naar de gym. Voor het hotel stonden ongeveer 5 auto's voor ons klaar die ons naar de shoppingmall/gym scheurden, want die was ook niet om de hoek. We moesten een heel eind doot het winkelcentrum om bij de gym op de eerste verdieping te komen. Hier stonden genoeg apparaten om ons met het hele team een klein uur te vermaken. Daarna kregen we nog een privé coretraining en reksessie van onze eigen Hollie, waarbij zelfs André als een soort kleine zeemeermin het goed naar zijn zin leek te hebben terwijl hij meedeed.
Na het sporten mochten we nog een grote ronde maken door de shoppingmall. Met al deze meiden tussen alle kledingwinkels was het wel duidelijk waar iedereen als eerst heen ging: de supermarkt en de koffiebar.
Op het nippertje baande iedereen zich een weg terug door het winkelcentrum. Onderweg werd nog een aantal keren in het beste Spaans de richting gevraagd. Uiteindelijk had bijna iedereen op tijd de uitgang gevonden. In de auto's van alle vriendjes van Hernan, de Argentijnse vertegenwoordiger van Prinsess die alles hier regelt, werden weer terug gebracht naar het hotel. Snel even douchen en  daarna weer lopen naar het beste hamburgerrestaurant van de stad. Toen we aan tafel zaten kregen we het menu waar we uit mochten kiezen: crepes en pannenkoeken. De hamburgers waren dit keer niet voor ons helaas. We mochten een hartige crepe kiezen en een zoete pannenkoek. Na de grote lunch van die midddag probeerden de meesten een beetje tactisch te kiezen voor het lekkerst, maar niet te groot. Zo kozen Wiets en Ed allebei voor 2 gezondere, hartige crepes, waar de rest keurig volgens het menu koos. Na de lange reis en lange dag was iedereen al best moe, dus het eten kwam precies op tijd om iedereen nog net even wakker te houden. De crepes bleken al bijzonder groot en vullend te zijn. Iedereen zat al mega vol toen deze op waren en hier paste nog maar een een klein stukje zoete pannenkoek bij als toetje. Toen Wiets en Ed hunnen 2e crepe kregen met ui, ricotta, ei, ham etc. schoot iedereen in de lach. Wiets besloot meteen dat ze toch een stukje zoete pannenkoek wilde proberen en geen hap ging eten van de hele 2e crepe.Toen Wiets weer wakker was na de suikers en de rest echt bijna sliep, gingen we terug naar het hotel. Hier werden meteen de kamers opgezocht, waar de meesten meteen wel konden slapen.