Battambang

1 Juli, op de dag dat Laura, Marjolein en Lisse naar Bangkok zouden gaan, wilden we eerst nog de zonsopkomst zien bij Angkor Wat. Om 4.15u stond de wekker, Ik sliep met Lisse op de kamer, maar zij ging niet mee. Omdat de meiden weggingen moest ik de kamer ook uit en al mijn spullen ingepakt hebben voordat we weggingen. Dus in het donker alles bij elkaar gezocht en beneden in de locker gegooid, waar Laura, Marjo en Jordan al zaten te wachten. We werden om 4.45u opgehaald bij het hostel en met de tuktuk naar Angkor Wat gebracht. Toen we daar aankwamen begon de lucht net prachtig rood te kleuren, wat een magisch effect gaf met de bomen, het water en de tempels op de achtergrond. Omdat de meiden geen geldige toegangspas meer hadden moesten we buiten de poort snel afscheid van ze nemen, waarna Jordan en ik naar binnen zijn gegaan. We liepen helemaal naar voren naar een klein meertje van waaruit je heel mooi de reflectie van het licht en de tempel in het water kon zien. Nadat we een aantal mooie foto's gemaakt hadden, gingen we de tempel in. Ik geloof dat ik nog nooit zo'n grote tempel gezien heb. Het bestond uit 3 lagen waar allemaal gebouwen, torens, boeddhabeelden, grasvelden en kleinere tempels op gebouwd waren. Zeker met deze laagstaande zon zag de tempel er heel cool uit. We hebben in totaal wel 4u in, om en op de tempel gelopen. Om de tempel heen was een groot bos, met daarbuiten een muur en daaromheen water. In het bos hebben we allerlei bijzondere insecten, spinnen en kikkers gezien. Ook liepen er overal apen op het terrein. Vanaf een uur of 8 ging ook de trap open waarmee je in de bovenste torens kon klimmen. Van hieruit had je een prachtig uitzicht over het gebied.
Om een uur of 11 begonnen Jorden en ik echt honger te krijgen. De restaurantjes binnen de muren van Ankor Wat waren vrij duur, maar met een beetje onderhandelen kregen we een goed ontbijt met 2 gratis drankjes p.p. voor 4$. Na de lunch wilden we nog een paar andere tempels zien. We zijn naar buiten gelopen om een tuktuk te vinden. Hij begroette ons met 'good morning', waarop we elkaar aankeken, we hadden al het idee dat het al 4u 's middags was, maar het bleek pas 11u 's ochtends te zijn. Met zn 2en hadden we voor de rest van de middag een tuktuk geregeld voor 12$ die ons na alle tempels ook weer thuis zo brengen, dat leek ons wel een goede deal. We zijn eerst naar Ta Prom tempel gegaan, dit is een tempel die compleet begroeid is met bomen. Omdat het er redelijk spannend uitzag, is deze tempel ooit als decor gebruikt voor de film Tumb Raider. De tempel was redelijk vergaan, maar het was erg bijzonder om te zien hoe de bomen in, om, op en door muren groeiden. Na deze tempel hebben we alleen nog het Royal Palace bezocht, deze was binnen de muren van Ankor Thom, waar we de dag ervoor zijn geweest. Om 3u waren we zo kapot van het vroege opstaan, al het sjouwen en de extreme hitte met brandende zon, dat we de tuktuk chauffeur bijna gesmeekt hebben om terug te gaan naar het hostel. Hier konden we even lekker zwemmen en uitrusten. Bij het zwembad raakte ik aan de praat met Sarah, een meisje uit Californië, die net als ik door Zuid-Amerika had gereisd. Met haar en Jorden hebben we nog gezellig bij een Khmer restaurantje gegeten in de stad.
De volgende dag heb ik de bus genomen naar Battambang. We werden opgehaald door een minivan, waarin we zo opgepropt zaten, dat ik maar met een kwart bil op het laatste bankje kon zitten. Er was me verteld dat de reis 3u zou duren. Na een half uur reiden werden we het busje uitgegooid en werd onze bagage overgeladen in een grotere bus, blijkbaar begonnen de 3u pas daar, maar gelukkig kon ik hier wel normaal in zitten. Tegen de middag kwam ik aan in Battambang, waar zoals gewoonlijk weer vele tuktuks stonden te wachten om je naar je hostel te brengen. Normaal loop ik liever, maar toen ik even snel op google maps keek, bleek mijn hostel 5km verderop te liggen. Een heel lieve chauffeur bracht mij voor 50cent naar het hostel. In het hostel zat alleen een groep van 5 Duitsers en een aparte jongen die een beetje op zijn laptop zat te tikken. Ik zat nog een beetje te twijfelen waar ik het meest zin in had, maar uiteindelijk heb ik maar in het Duits gevraagd of ik erbij mocht komen zitten. Dit was het begin van een hele dag Duits praten. Na een uur chillen en kletsen hebben we met zijn 6en een tuktuk genomen naar de bamboetrein. Dit was een kilometerslange treinrails met een aantal gaten en kuilen er. Hier werden dan 2 assen met wielen op gelegd en vervolgens werd daar een soort houten, platte constructie opgelegd met een bamboe lattenbodem. Op de constructie legden ze een paar kussens waarop je mocht gaan zitten. Na het aansluiten van de motor werd de trein op volle snelheid gebracht en vlogen we met 40km/u over de zwaarbeschadigde rails. Het voelde als een soort houten achtbaan, waarbij je veel te hard ging en niet eens een gordel om had. Aan het eind van de rit was een dorpje met alleen maar van die toeristenwinkeltjes. Het vervelendste aan die winkels is dat ze allemaal hetzelfde verkopen en allemaal naar je schreeuwen. Als je eindelijk bij een wat koopt, worden alle anderen boos omdat je niets bij hun gekocht had. Inmiddels had onze machinist de trein omgedraaid en gingen we via dezelfde rails, tussen de rijstvelden weer terug naar de tuktuk. Onderweg kwam er nog een trein tegemoet. Omdat er maar 1 rails lag, moest een trein aan de kant. Iedereen moest eraf en de constructie werd van de wielen afgetild. Vervolgens werden se assen van het spoor getild en kon de andere trein er langs. Daarna alles weer opbouwen en verder tot het eind. We stapten weer in de tuktuk en reden langs de vlakke rijstvelden naar een de enige berg in het hele gebied. Hier waren de killing cave en de bat cave. Eerst klommen we in de hitte helemaal naar de top van de berg om de tempel te bezichtigen en van het uitzicht te genieten. Daarna gingen we aan de andere kant naar beneden naar de killing cave. Ergens achter een tempel, diep in de bosjes was een enorm gat in de grond. Tijdens het tijdperk van de Rode Kmer werden de gevangenen (iederen die zich niet aan het communisme hield, mensen die geleerd hadden of een bril droegen en vele anderen) naartoe gesleept. Eerst werden er gaten in hun handen geslagen waar ze een touw doorheen bonden. Vervolgens werden de mensen van bovenaan de grot naar beneden gegooid. Uiteindelijk heeft 1 iemand de val overleefd omdat alle dode lichamen zijn val hadden gebroken. Toen we nog verder naar beneden liepen konden we ook van onderaf de grot in waar 5000 mensen zijn vermoord. Hier lagen nog vele botten en schedels. Onderin de grot was ook nog een kleine grot waae kinderen van basisschoolleeftijd in gegooid werden. Verder was er nog een ondiepe grot waar baby's in werden gegooid, zij werden niet gedood, maar stierven uiteindelijk van de honger. Bij de grot was een mooie tempel die blijkbaar door de Rode Khmer als gevangenis werd gebruikt. Na alle heftige verhalen liepen we nog 1x omhoog om van het uitzicht te genieten en daarna snel naar beneden naar de bat cave. Deze grot was een soort groot gat in de berg waar tussen half 6 en 6u honderden vleermuizen per seconde uit vliegen, het gaat maar door. Naar schatting wonen er rond de 10miljoen vleermuizen in de grot die er elke dag binnen en half uur uitkomen en daarna in grote zwermen verder vliegen. Het bleef gewoon minuten lang interessant om naar te kijken. Uiteindelijk zijn we weer in de tuktuk gestapt om de zonsondergang te zien bij de rijstvelden.
Eenmaal terug in het hostel hebben we even snel gedoucht om vervolgens zo snel mogelijk de stad in te gaan voor eten. Het was al 8u, wat normaal te laat is om nog eten te vinden. 4 Duitsers wilde graag bij een duur luxe restaurant eten en 1 ander Duits meisje at liever goedkoper. Ik ben maar met haar meegegaan. We hebben op een heel leuk terrasje aan de rivier voor maar 2$ super lekker Khmer eten gegeten. 's Avonds waren er heel veel mensen in het hostel en hebben we met een grote groep nog gezellig een paar biertjes gedronken.
Vandaag had ik mijn chilldagje. Ik ben om 9u opgestaan. Eerst heb ik een uur op het dakterras gesport en daarna ben ik weer op bed gaan liggen om mijn bus naar en hostel in Bangkok te regelen voor morgen.
Toen ik om 12u beneden kwam was alleen de Canadese jongen nog wat op zijn laptop aan het tikken en zaten er 2 oudere Australiërs in de tuin in de hangmatten. De man moest vanavond in een kunstmuseum zijn zelfgeschreven gedichten voordragen, dus als voorproefje kreeg ik ze alvast te horen. Ik begreep er helemaal niets van, maar lief glimlachen en zeggen dat ze goed zijn werkte prima. Gelukkig was de Canadees snel klaar en zijn we samen de stad in gegaan. We zijn naar de markt gelopen waar wij bij een straattentje wat kip met rijst hadden besteld. Om een of andere reden heb ik hier nooit genoeg honger om mijn bord leeg te eten, dus ik had nog wat restjes overgehouden. De jongen en ik zaten nog wat gezellig te kletsen totdat er een wat vage man achter ons kwam staan. Hij bleef even kijken en greep vervolgens een halfafgekloven kippenbotje van mijn bord. Tot mijn verbazing begon hij de rest er nog af te kluiven. Ik heb mijn bord maar aan hem gegeven en hij leek er erg blij mee. Zo snel de man was verschenen was hij ook weer verdwenen. Na de lunch hebben we een rondje over de markt en door de stad gelopen. We kwamen bij een katholieke kerk, althans dat stond op het bord. We zijn het hek naar binnen gegaan en kwamen op een rustig en vredig complex uit met meerdere gebouwen en scholen en een voetbalveldje waar kinderen aan het spelen waren. De kerk zelf hebben we uiteindelijk niet gevonden. Wel was het bijzonder dat de manier waarop het katholicisme hier werd uitgevoerd, veel meer weg had van het boeddhisme dan van het christendom zoals we dat in Nederland kennen.
Een paar kilometer verderop stond er weer een hek open. Hier zijn we ook maar naar binnen gelopen. Dit bleek een enorm boeddhistisch klooster te zijn met een aantal mooie tempels en vele graven en mausoleums verdeeld over het hele complex. Sommige mensen woonden zelfs tussen graven in of aten hun lunch voor het graf van een overleden familielid. Dit was wel een bijzonder beeld.
Inmiddels waren we wel weer uitgeput van de wandeling en de hitte en nu is er genoeg tijd om nog wat te chillen in het hotel en mijn tas in te pakken voor morgen. Morgen ochtend om 8u vertrek ik met de bus naar Bangkok.